هم‌دست با شیطان!

دنیا بر مدار صداقت، شکوفا می‌شود و شکوفه می‌دهد. دروغ- اما- مثل گیاهی سمی است که جان می‌گیرد و جهان برمی آشوبد. اگر تأمل کنیم، درخواهیم یافت که ما همه قربانیان یک دروغ هستیم؛ دروغی که شیطان به آدم گفت و انسان را به هبوط بر این خاک کشاند. وقتی باور کردن دروغ، عقوبتی چنین دارد، گفتن دروغ نمی‌تواند رجم به دنبال داشته باشد؟ چطور توقع دارند آنان که زبانشان به آسانی دروغ تولید می‌کند، راهی به بهشت داشته باشند؟ نمی‌شود.

مطمئن باشیم تا به صداقت رفتاری و گفتاری و حتی پنداری نرسیم، راه بازگشت، بن بست خواهد ماند؛ مگر کسی را با انبانی از آلودگی به مجلس شادی، راه می‌دهند که فرد را با آلوده‌ترین انبان به شادترین جایگاه خلقت، بهشت، راهی باشد؟ تا جامه دروغ از جان و جسم افراد به در نشود، تا در جویبار صداقت خود را تطهیر نکنند، راه به رویشان باز نخواهد شد. بهشت، سرای کریمان و برکت یافتگان است. 

کلام راهبردی رسول اعظم الهی هم مبارکی را رهین صداقت می‌داند؛ «الصدق مبارک والکذب مشؤوم: راستگویی، مبارک و دروغگویی، شوم است». در آن مبارکی و این شومی هم برخوردار و قربانی فقط یک نفر نیست که این آثار هم برای گوینده و هم کسانی است که از او پیروی کنند.

تجربه پدر و مادرمان- حضرت آدم و حوا- همین را ثابت می‌کند؛ چه گرفتاری بشر از آنجا آغاز شد که گرفتار دروغ ابلیس شد و او را از بهشت بی زحمت بیرون کردند. این زمین گردی اولاد آدم، نتیجه باور همان یک دروغ است، پس حساس باشیم. نه زبان به دروغ بیالاییم، نه اجازه ظهور آن را در پندارمان بدهیم و نه باور به کلام ناصادق دیگران بسپاریم. 

همیشه در یاد داشته باشیم و به تکرار، ملکه اندیشه و رفتار کنیم که راهنمای همیشه زندگی ما، محمد مصطفی (ص)، فرموده است: «النجاه فیِ الصِّدقِ کَما اَنَّ الهِلاکَ فِی الکِذبِ: نجات در راستگویی است؛ چنان که هلاکت در دروغگویی است». اهل صدق اند که به صفای رستگاری و اوج ایمان می‌رسند. 

این بیان امام صادق (ع) را معیار بدانیم که فرمود: مؤمن ممکن است دچار برخی گناهان بشود، اما هیچ گاه دروغ نمی‌گوید، پس کسی که دروغ می‌گوید، هزار ادعا هم که داشته باشد، نباید او را مؤمن دانست و احکام اهل ایمان را بر او بار کرد. دروغگو با ایمان، نسبت تباین دارد. این همانی که در او ایجاد می‌شود، نه در تناسب با ایمان که در نسبیت یافتن با شیطان است. هوشیار باشیم و مراقب تا با دشمن‌ترین دشمنان انسان- ابلیس رجیم- هم دست و هم داستان نشویم.